Kerst
Op koude winterdagen laait ons verlangen naar licht op als een vlam.
Tijdens kerst vervullen we dit verlangen; voor onszelf, voor een ander, voor elkaar.
Het licht straalt overal, van de sterren aan de hemel tot de lampjes in de boom en de kaarsen op tafel.
Er gaat warmte uit van de woorden die horen bij dit feest: we wensen elkaar geluk, hoop, moed en vrede toe.
Het is kerst!
Sterrenstralen
Een ster valt in stralen uiteen.
Ze vormen de woorden op dit papier.
Dit heb ik in ogenschouw genomen;
Verbinding met de hemel is hier.
Samen in blijdschap en verwachting groeien,
met tijd en ruimte naar een hoger bedoelen
voor eenieder die dit aan kan voelen.
Zoals even knikkeren met het verleden.
Warmte en aandacht komen dan in het heden.
Op zoek naar het licht zijn velen,
of dragen het bij zich: een ongezien kristal.
Het midden van een ui is niet afpelbaar,
hoe kwetsbaar ook ligt daar een nieuw begin.
Hier ligt het bewijs. Geen zin kan daar tegenin.
Arthur Udo de Haes, 4 december 2022
On June 14th, 2018, in honor of the historic visit to Israel by Indonesia’s religious leader Sheikh Haji Yahya Cholil Staquf, Koolulam invited 1,000 people who had never met before to a special event at the Tower of David in Jerusalem, to sing one song, in three languages and in three-part vocal harmony. The event was produced in conjunction with the Tower of David Museum and Jerusalem.Com.
Oplossing Kerstwoordpuzzel:
Dat jij in het spoor van licht mag gaan.
Ik zal het licht liefhebben,
want het laat me de weg zien,
maar ik zal de duisternis verdragen,
omdat het mij de sterren laat zien.
Og Mandino (1923-1996)
Amerikaanse schrijver
Stuur ons weer engelen
Stuur ons weer engelen, God,
die licht ontsteken
aan sterren van hoop.
Stuur ons weer engelen, God,
met bekers van troost
voor een wereld van verdriet.
Stuur ons weer engelen, God,
vuurtorens van geloof door wie
het onmogelijke mogelijk wordt.
Stuur ons weer engelen, God,
wachters in de nacht
waakzaam uitziend naar de morgen.
Stuur ons weer engelen, God,
boodschappers van uw woord van trouw
te midden van onbetrouwbaarheid.
Stuur ons weer engelen, God,
die wapens van geweld
geweldloos ons uit handen nemen.
Stuur ons weer engelen, God,
met sterke, tedere vleugelslag,
voor dolenden een veilige haven.
Stuur ons weer engelen, God,
met lachende gezichten
die zingen over vrede.
Stuur ons weer engelen, God,
liefdesvogels uit uw hemel,
geest en kracht voor onze aarde.
Stuur ons weer engelen, God,
die schoonheid scheppen in uw spoor,
vreugde brengen in uw Naam.
Stuur ons weer engelen, God,
die diep in ons het kind aanraken,
aandachtig voor wie weerloos is.
Stuur ons weer engelen, God,
dromers, zieners, herders
voor wie het leven heilig is.
Stuur ons weer engelen, God,
die beroeren en ontroeren,
het is de hoogste tijd…..
Zuster Caritas
Als God alleen geboren zou zijn in Jezus Christus, honderden jaren geleden, dan hebben wij daar in onze tijd niets aan.
Ieder mens – man en vrouw – moet zwanger worden van God en God baren, steeds opnieuw.
Meister Eckhart, dominicaan, rond 1315
Goedheid is sterker dan slechtheid,
liefde is sterker dan haat,
licht is sterker dan duister,
leven is sterker dan dood.
Hoopvol zijn wij sinds Hij ons liefhad.
Desmond Tutu
Zuid-Afrikaans geestelijke en mensenrechtenactivist (1931-1921)
Het gezegde ‘tegen de lamp lopen’ roept iets negatiefs op. In de zin van: betrapt worden op iets wat je liever niet had gewild.
Toch kun je het ook positief benaderen. Bijvoorbeeld dat je iets van jezelf ontdekt wat je niet had verwacht. Dat kan gebeuren als je ineens onder druk komt te staan, als omstandigheden veranderen en niets meer vanzelfsprekend is. Hoe reageer je daar dan op?
Dan kan het zomaar zijn dat je toch meer veerkracht in je hebt dan gedacht om dingen te verwerken. Of juist niet. Of dat je kunt vasthouden aan het goede, ondanks de negatieve berichten die zich opdringen. Of juist niet. In tijden van ziekte en onrust wordt geduld en veerkracht op de proef gesteld. In zulke heftige omstandigheden kun je ineens een nieuwe kant in jezelf ontdekken. Plotseling op licht stuiten.
Wat het ook moge zijn, Harrie Jekkers nodigt ons uit om vanuit de ‘botsing’ een beetje licht mee te nemen. Of anders gezegd: een beetje licht te zijn, juist ook in moeilijke omstandigheden. Ondanks alles. In eerste plaats voor jezelf, maar ook voor een ander. Want is niet een ander gezegde: alleen licht kan de duisternis verdrijven?
Hoe vaak kijken we wel, maar zien we niet echt?
Hoe vaak zit ons verstand onze openheid in de weg?
Hoe vaak laten we ons leiden door vooroordelen?
Wat als we de tijd nemen om de ander werkelijk te ontmoeten?
Wat als we open staan voor wat op ons toekomt?
Wat als we het andere, de ander het voordeel van de twijfel gunnen?
Zou dat ons dan dichter bij vrede brengen?
Licht, kind in mij, kijk uit mijn ogen
of ergens al de wereld daagt
waar mensen waardig leven mogen
en elk zijn naam in vrede draagt.
Huub Oosterhuis