Kunst in het Erasmus

    Jaume Plensa (1955)
    Duna, 2014
    te zien in de Passage

    Lichaam en geest
    “Duna is ontstaan vanuit de bezieling en het vertrouwen in de wisselwerking tussen lichaam en geest. Kijkend naar Duna kunt u zich proberen voor te stellen hoeveel mooie dingen er in ons besloten liggen. Het geeft uitdrukking aan een vervulling en bestemming in de wereld.” (bron: openingswoord Jaume Plensa op 5 december  2017).

    Onthulling
    Duna is onthuld ter gelegenheid van de bouw van het Erasmus MC op 5 december 2017.

    Verstilling
    Plensa’s raadselachtige smalle hoofden impliceren dat wat het meeste waard is om gezien te worden zich niet buiten maar binnen onszelf bevindt. ‘Kijken kan een werkelijk begrip in de weg staan’, zegt de kunstenaar, ‘je moet niet alleen kijken maar ook voelen.’ Want het gaat volgens hem niet om de dingen als zodanig maar om wat ze teweeg brengen.

    Geestelijk verzorger Lianne Grisnich zocht een passend gedicht/lied bij Duna. Klik hier om het te lezen en te beluisteren.

    Jacobien de Rooij (1947)
    Rockpool, 2017
    te zien in de gang van Ca-1

    Ontdekken
    Deze tekening is gemaakt met pastelkrijt. Het krijtstof vormt samen een beeld. Kijkend door je oogharen lijkt elk gekleurd stofje vluchtig als een wolkje. Het oog dwarrelt over de kleuren en focussen is nodig om te ontdekken waar je naar kijkt.

    Natuur
    Alles op deze tekening is terug te vinden in ondiepe rotspoelen aan de kust van Ierland.
    De gloeiende kleurenrijkdom, de flora en de fauna zijn te ontdekken in de weerspiegelingen van de waterpoelen met getijdenstroom.
    Met aandacht de natuur observeren leidt tot inzicht in natuurverschijnselen. In de tekening zijn juist deze met overtuigingskracht van de verbeelding uitbundig en verleidelijk weergegeven.

    Von Humboldt
    Deze tekening vestigt vooral de aandacht op wat wij niet denken te zien. Jacobien de Rooij onthult dat voor ons. Eén van haar inspiratiebronnen, de Pruisische natuurwetenschapper Alexander von Humboldt (1769-1859), schreef daarover in zijn omvangrijke reisverslag. De nieuwsgierigheid naar de onuitputtelijke en jubelende verschijningsvormen van de natuur is aan deze krijttekening af te lezen.

    Jaume Plensa (1955)
    Selfportret as William Faulkner, 2012
    te zien in het Onderwijscentrum

    In dit zelfportret refereert Jaume Plensa aan William Faulkner (1897-1962). Faulkner schreef romans over het leven zoals dat zich afspeelde in het zuiden van Noord-Amerika in de jaren dertig van de 20ste eeuw. Zijn verhalen voeren je mee naar een andere wereld met sociale verbanden, onbegrip en misstanden. Zijn literatuur legt bloot, verbaast en laat je puzzelen.

    De man is open maar ook dicht. Hij is lichtvoetig, want zijn hele lijf is opengewerkt als fijn kant, maar hij is ook zwaar, want het materiaal waaruit hij is opgebouwd is van metaal. De man is vorm, maar lijkt tegelijkertijd onbestendig van vorm, speels en letterlijk luchtig. De man staat in constant contact met een omgeving die uit boeken bestaat. Hij bestaat zelf uit letters, en wordt er als het ware via zijn openingen mee gevuld. Een coherent woord valt in zijn huid niet te lezen. Hij is één groot Babylonisch breiwerk. Kom maar op, daagt hij je uit. Geef me dat wat jij weet, dan geef ik jou wat ik weet.

    Je kunt de boeken van Faulkner, in de vitrine in de het onderwijscentrum, lenen via de balie van de medische bibliotheek.