Pinksteren

Welkom op de pagina voor Pinksteren van Erasmus MC Inspiratie.

Tijdens Pinksteren
vieren christenen de Geest; laat je inspireren!

Hieronder kun je dit troostvolle hoogfeest zelf overwegen aan de hand van teksten en liederen rond dit thema.

Fijn en gezegend Pinksteren!

Gebed

Laat de gaven van de heilige Geest
overal op aarde neerdalen:
kom met uw Geest in het hart van uw gelovigen,
zoals Gij hebt gedaan
bij het begin

Evangelie Joh., 20, 19-22

In de avond van de eerste dag van de week, toen de deuren van de verblijfplaats der leerlingen gesloten waren uit vrees voor de Joden, kwam Jezus binnen, ging in hun midden staan en zei:

“Vrede zij u.”

Na dit gezegd te hebben toonde Hij hun zijn handen en zijn zijde.
De leerlingen waren vervuld van vreugde toen zij de Heer zagen.
Nogmaals zei Jezus tot hen:

“Vrede zij u. Zoals de Vader Mij gezonden heeft zo zend Ik u.”

Na deze woorden blies Hij over hen en zei:

“Ontvangt de heilige Geest.” 

Poëzie

Wie ben jij, lief licht, dat mij vervult
en de duisternis van mijn hart verlicht?
Als de hand van een moeder leidt u mij
en als je me laat gaan
zou ik geen stap meer kunnen zetten.
jij bent de ruimte die mijn wezen omringt
en het in jou beschut.
Zou je het afwijzen,
zou het steil wegzinken in de afgrond van het niets
waaruit jij het naar het licht trok.
Jij, die dichter bij me staat dan ik,
die meer innerlijk voor me is dan mijn eigen hart,
en toch ongrijpbaar, onvoorstelbaar,
voorbij alle namen,
Heilige Geest, eeuwige Liefde!

Edith Stein (1891 – 1942)

Gebed

“Kom, Geest van heiligheid, Geest van licht, van vuur.

Kom en zet ons in vuur en vlam, de onzichtbare vriend van ons leven.

Kom om ons de waarde van de stilte te leren, om ons innerlijke rust te geven, om ons te leren bidden met vertrouwen, om de oren van ons hart te openen.

graveer in ons de goedheid van Jezus.

Kom om ons te troosten voor ons verdriet, om ons vreugde te geven, om onze dorst naar liefde te lessen, om ons te sterken zodat wij boodschappers van het heil kunnen zijn.

Genees onze lichamen, versterk onze harten!

Sequentie Pinksteren

Kom o Geest des Heren, kom
uit het hemels heiligdom,
waar Gij staat voor Gods gezicht.
Kom der armen troost, daal neer,
kom en schenk uw gaven, Heer,
kom wees in de harten licht.

Kom o trooster, heilige Geest,
zachtheid die de ziel geneest,
kom verkwikking zoet en mild.
Kom o vrede in de strijd,
lafenis voor ’t hart dat lijdt,
rust die alle onrust stilt.

 

 

 

Was wat vuil is en onrein,
overstroom ons dor domein,
heel de ziel die is gewond,
maak weer zacht wat is verstard,
koester het verkilde hart,
leid wie zelf de weg niet vond.

Geef uw gaven zevenvoud
ieder die op U vertrouwt,
zich geheel op U verlaat.
Sta ons met uw liefde bij,
dat ons einde zalig zij,
geef ons vreugd die niet vergaat.

Veni Sancte Spiritus,
een Middeleeuwse tekst uit de 13e eeuw

De komst van de heilige Geest
Handelingen 2-12

Toen de dag van het Pinksterfeest aanbrak waren ze allen bij elkaar. Plotseling klonk er uit de hemel een geluid als van een hevige windvlaag, dat het huis waar ze zich bevonden geheel  vulde. Er verschenen aan hen een soort vlammen, die zich als vuurtongen verspreidden en zich op ieder van hen neerzetten, en allen werden vervuld van de heilige Geest en begonnen op luide toon te spreken in vreemde talen, zoals hun door de Geest werd ingegeven. In Jeruzalem woonden destijds vrome Joden, die afkomstig waren uit ieder volk op aarde. Toen het geluid weerklonk, dromden ze samen en raakten geheel in verwarring omdat ieder de apostelen en de andere leerlingen in zijn eigen taal hoorde spreken.

Ze waren buiten zichzelf van verbazing en zeiden: ‘Het zijn toch allemaal Galileeërs die daar spreken?

Hoe kan het dan dat wij hen allemaal in onze moedertaal horen? Parten, Meden en Elamieten, inwoners van Mesopotamië, Judea en Kappadocië, mensen uit Pontus en Asia, Frygië, en Pamfylië, Egypte en de omgeving van Cyrene in Libië, en ook Joden uit Rome die zich hier gevestigd hebben, Joden en proselieten, mensen uit Kreta en Arabië – wij allen horen hen in onze eigen taal spreken over Gods grote daden.’ 

Verbijsterd en geheel van hun stuk gebracht vroegen ze aan elkaar: ‘Wat heeft dit toch te betekenen?’

In een afscheidsrede spreekt Jezus zijn leerlingen toe.

Hij weet dat ze het moeilijk krijgen als hij er niet meer is, als ze alleen verder moeten.  

Jezus maakt hen duidelijk dat zij er niet alleen voor staan. Zij hoeven niet bang te zijn. Hij zendt hen de heilige Geest. Die zal hen bezielen, helpen, troosten en de weg wijzen.

Met Pinksteren vieren we dat de heilige Geest, die Jezus beloofd heeft, over ons allen is uitgestort. Gods Geest leeft in ons en wil ons helpen en troosten. Als wij dat toelaten.

Zijn leerlingen, eerst nog bang en zich verstoppend, vatten moed en komen  tevoorschijn. Ineens lukt het hen ieder mens, die zij ontmoeten aan te spreken in zijn/haar eigen taal. Er ontstaat een wereld van verstaan en begrip.

Ter overweging:

  • Bespeur jij iets van Gods aanwezigheid?
  • Heb je weleens innerlijke troost gevoeld?
  • Wie of wat inspireert jou?
  • Waartoe word jij aangespoord?
  • Is er iets wat jou belemmert om tevoorschijn te komen?
  • Hoe troost jij anderen?

Kom
Kom heilige Geest,
wanneer het me niet meer schelen kan,
wanneer het genoeg is geweest,
wanneer ik me terugtrek op mezelf.

Kom heilige Geest,
wanneer we bergen willen verzetten,
wanneer we goed willen zijn voor iedereen,
wanneer we vrede willen brengen onder de mensen.

Kom heilige Geest,
wanneer ik bidden wil en de stilte niet vind,
wil troosten en de woorden niet ken,
wil helpen en niet weet hoe.

Kom dan heilige Geest. Amen.

Kom Heilige Geest,
spreek altijd tot mijn hart.

En als Gij toch zwijgt,
laat dan uw zwijgen tot mij spreken.

Want zonder U loop ik gevaar
mijn eigen inzicht te volgen
en het te verwarren
met wat Gij mij leren wilt.

 

Bernardus van Clairvaux (1090-1153)

De geest van God gebeurt. Tot op vandaag.
Hij heeft een aangezicht, Hij spreekt en zwijgt.
In alledaagse feiten en in het menselijk verhaal,
dat mij ter harte gaat,
Is Hij de vinger, die beroert, mijn onrust en geweten.
Hij wekt verwondering, is onvervuld verlangen.
Maar tegelijkertijd de taaiheid en het stil verweer,
dat iemand soms doet zeggen:
“En toch, het was niet tevergeefs”.

De geest van God is meer, want zie,
mensen, zo kwetsbaar als ze zijn,
Staan op om onmacht en angst te ontgroeien.
Iets gaat ten onder, er komt iets nieuws,
de een wordt aan de ander te verstaan gegeven.
De Geest herstelt en herbegint,
met niets als gist in ons bestaan.
En verder dan wij zien,
door armoe en benauwenis,
schept hij ruimte om te leven.

Kris Gelaude